Sunday, June 17, 2012

ចម្រៀងជួយជំរុញ



ប្រភពពីៈ សារព័ត៌មានកោះសន្តិភាព
បញ្ចូល​អត្ថបទ ៖ ស្រីណា កោះ
ថ្ងៃចន្ទ ទី១៨ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២ ម៉ោង ១០:៣០

បច្ចុប្បន្ន​​​ក្នុង​វិស័យ​​សិល្បៈ​​គេ​កត់​សម្គាល់​​ ឃើញ​ផ្នែក​សិល្បៈ​​ចម្រៀង​សម័យ​ហាក់​​រីក​ដុះ​ដាល​​ជាង​គេ​​​ ដោយ​​មាន​ផលិកម្ម​​ជា​ច្រើន​​ទាំង​​នៅ​​ក្នុង​ស្រុក​​ និង​នៅ​បរទេស​​ខិត​ខំ​​ប្រណាំ​ង​ប្រជែង​គ្នា ​ជា​ពិសេស​​ទាក់​ទាញ​​សំដៅ​ស្រទាប់​​យុវវ័យ ។ តើ​ភាព​​​រីក​ច​ម្រើន​សិល្បៈ​​​​ប្រភេទ​​នេះ​ក្នុង​សង្គម​​ខ្មែរ​​ ក្រៅ​ពី​ចំណុច​អវិជ្ជមាន​​ដែល​​គេ​មើល​ឃើញ​​ច្បាស់​ គឺ​ច្រើន​តែ​លួច​ចម្លង​​ពី​បរទេស​ តើ​មាន​ចំណុច​​អវិជ្ជ​មាន​អ្វី​ខ្លះ​ទៀត ។

ការិយាល័យ​និពន្ធ​កោះ​សន្តិ​ភាព​​​បាន​ទទួល​លិខិត​​ មួយ​ច្បាប់​ពី​ប្រិយ​មិត្ត​អ្នក​អាន​​ដែល​​លោក​ចាប់​អារម្ម​ណ៍​​​ចំពោះ​បទ​ ចម្រៀង​​​ផលិត​​ក្នុង​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​​ ហើយ​រិះ​គន់​​ចំពោះ​ចំណុច​​អវិជ្ជ​មាន​ក្នុង​ឧត្តម​គតិ​​​ឱ្យ​មាន​ការ​កែ​ លម្អ​​តែ​ប៉ុណ្ណោះ ។យើង​សង្ឃឹម​​ថា​​ផលិត​កម្ម​ អ្នក​និពន្ធ ​និង​​អ្នក​ចម្រៀង​​ដែល​មាន​ចំណែក​ពាក់​ព័ន្ធ ​ ឬ​​ចំពោះ​ផលិត​កម្ម​ អ្នក​និពន្ធ​ និង​អ្នក​ចម្រៀង​​ទូ​ទៅ​​នឹង​ទទួល​យក​ការ​រិះ​គន់​នេះ​​ជា​ជាង​ការ​ក្រអឺត​ ក្រទមមិន​ទទួល​ស្គាល់​​ភាព​អវិជ្ជ​មាន​របស់​ខ្លួន​​ ​ហើយ​​កែ​​លម្អ​ដើម្បី​សង្គម ជា​ពិសេស​​យុវវ័យ ​​តាម​រយៈ​ការ​សា​ប​ព្រោះ​សិល្បៈ​ចម្រៀង​​របស់​ខ្លួន ។

អត្ថបទ​​ប្រិយ​​មិត្ត​អ្នក​​អាន​ដាក់ចំណង​ជើង​ថា «​ចម្រៀង​ជួយ​ជំរុញ» ដែល​មាន​ខ្លឹម​សារ​​ទាំង​ស្រុង​​ដូច​ខាង​​ក្រោម ។បច្ចុប្បន្ន​​ យើង​សង្កេត​ឃើញ​ថា​​ចម្រៀង​​ដែល​អ្នក​និពន្ធ​​​សម័យ​នេះ​​បាន​និពន្ធ​​ រួម​ទាំង​ឈុត​​ឆាក​កាយ​វិការ​​ខារ៉ា​អូ​ខេ​ផង​នោះ ​​ហាក់​មាន​ភាព​បញ្ច្រាស​​ទិស​គ្នា ​ជា​មួយ​គោល​នយោ​បាយ​​របស់​រាជ​រដ្ឋា​ភិបាល​ ដូច​ជា​គោល​​នយោ​បាយ​ ភូមិ​-​ឃុំ ​មាន​សុវត្ថិភាព​ជា​ដើម ​ដោយ​គេ​អាច​សង្កេត​​តាម​រយៈ​​ភាព​ភ្លើត​ភ្លើន សីលធម៌​របស់​យុវវ័យ ​ចំនួន​អ្នក​ធ្វើ​អត្ត​ឃាត ​អំពើ​ពាលា​តាម​ដង​ផ្លូវ ​ដែល​យុវវ័យ​​កម្ពុជា​​​​ប្រព្រឹត្ត​​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន ។

យើង​សូម​លើក​​ឧទាហរណ៍​​នូវ​បទ​ចម្រៀង​មួយ​ចំនួន ​​ដូច​ជា​បទ​បេះ​ដូង​ស្ទាវ ​បទ​ចាំ​អូន​អស់​ចិត្ត​ពី​គេ ​បទ​ខ្លាច​គេ​ឈឺ​តែ​មិន​ខ្លាច​​បង​ឈឺ​ចាប់ បទ​បើក​លុយ ​បទ​សារាំង​អូន និង​ចម្រៀង​​ដទៃ​ផ្សេង​ទៀត​​ជា​ច្រើន ​គ្មាន​ការ​ច្នៃ​ប្រឌិត​​ជា​លក្ខណៈ​ជាតិ​សោះ​ឡើយ ​ក្រៅ​ពី​ចម្លង​ទាំង​ស្រុង​ពី​ចម្រៀង​បរទស ។ ចម្រៀង​ទាំង​នោះ​ទៀត​សោត​ ទាំង​អត្ថ​ន័យ និង​ការ​សម្តែង​​កាយ​វិការ​ ពុំ​បាន​បង្ហាញ​ពី​ការ​អប់​រំ​អ្វី​បន្តិច​សោះឡើយ ​ក្រៅ​ពី​បង្ហាញ​ពី​ស្រី​ក្បត់ ​​ប្រុស​ក្បត់ ​ស្នេហា​បែក​បាក់ ​ ដែល​នេះ​ជា​អ្វី​ដែល​សង្គម​ខ្មែរ​កើត​មាន ឬយ៉ាង​ណា ? បន្ថែម​លើ​នេះ ​ចម្រៀង​​ទាំង​អស់​នេះ តាម​រយៈ​​ឈុត​ឆាក​ដែល​អ្នក​និពន្ធ​​បច្ចុប្បន្ន​​បាន​​​ផលិត​​ឡើង បាន​បង្ហាញ​ពី​ភាព​អសីលធម៌ ភ្លើត​ភ្លើន ​ពាលា ​កោង​កាច ​និង​ភាព​ស្អិត​រមួត​ហួស​ប្រពៃ​ណី ​ការ​តុប​តែង​ខ្លួន​ឆើត​ឆាយ​​ហួស​ហេតុ​របស់​យុវវ័យ​​ក្នុង​វ័យ​សិក្សា ​ដែល​សង្គម​កម្ពុជា​​ពុំ​ដែល​​ឱ្យ​តម្លៃ ។

ទាំង​នេះ​មិន​ត្រឹម​តែ​អន្ទង​​អារម្មណ៍​យុវវ័យ​ឱ្យ​ ភ្លើត​ភ្លើន និង​ធ្វើ​ឱ្យ​សីលធម៌​​សង្គម​ធ្លាក់​​ចុះ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ​តែ​ថែម​ទាំង​​​អាច​ជំរុញ​​យុវវ័យ​ឱ្យ​​​ប្រព្រឹត្ត​​​នូ​វបទ​ល្មើស​ផ្សេងៗ​ ដូចជា រំលោភ ​បាញ់​បោះ ​បើក​បរ​ក្នុង​ឥរិយាបថ​​គ្រោះ​ថ្នាក់ ទោះ​ជា​​ដោយ​ផ្ទាល់​ ឬ​ដោយ​ប្រយោ​ល​​ក្តី ​​ដែល​អ្វី​ទាំង​នេះ​​​ សមត្ថកិច្ច​​ ​ក៏​ដូច​ជា​រដ្ឋា​ភិបាល​កំពុង​ព្យាយាម​​លុប​បំបាត់ ។

យើង​​សូម​លើ​កជា​ចម្ងល់​ដល់​ស្ថាប័ន​​ពាក់​ព័ន្ធ ​ពិសេស​ក្រសួង​​វប្បធម៌ និង​វិចិត្រ​​សិល្បៈ​ថា តើ​ក្រសួង​​មាន​បាន​ពិនិត្យ​ និង​​​ពិចារ​ណា​ឱ្យ​បាន​ល្អិតល្អន់​ឬ​ទេ ​មុននឹង​អនុញ្ញាត​​ឱ្យ​ចម្រៀង​​បែប​នេះ​​ចេញ​ផ្សាយ? ​ឬ​ក៏​ការអនុញ្ញា​​នេះបាន​ផ្តល់​​​​​​​​​​​​​​​​​កម្រៃ​​ក្រៅ​ផ្លូវ​ការ​ដល់ ​មន្ត្រី​​ក្រសួង? ​តើ​ចម្រៀង​​ទាំង​នេះ​គួរ​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​ចេញ​​ផ្សាយ​បន្ត​ ឬ​យ៉ាង​ណា ?

ប្រិយមិត្ត​អ្នក​អាន (ពីកោះសន្តិភាព)

No comments:

Post a Comment